Mitanni

Bölge halkı ve Asurlular tarafından Hanigalbat, Mısırlılar için Naharin ve Metani olarak bilinen Mitanni Krallığı, bir zamanlar bugünkü kuzey Irak'tan Suriye'ye ve Türkiye'ye kadar uzanmış ve bugün büyük ölçüde unutulmuş olmasına rağmen zamanının en büyük ulusları arasındaydı.

İnsanların kendileriyle ilgili çok az kayıt var, ancak Mitanni kralları ile Asur ve Mısır kralları arasındaki yazışmalar (Amarna Mektupları) ile dünyanın en eski at eğitimi el kitabı ve Mitanni ile Hititler arasındaki bir antlaşma , M.Ö. 1500 ile 1240 yılları arasında gelişen müreffeh bir ulusun kanıtını veriyor. M.Ö. 1350 yılında Mitanni, Mısır, Hatti Krallığı, Babilve Asur ile birlikte Büyük Güçler Kulübü'ne dahil edilecek kadar güçlüydü.

Bununla birlikte, M.Ö. 14. yüzyıldan başlayarak, Asur kralı Ashur-Uballit I (M.Ö. 1365-1330) önemli toprakları ilhak ettiği için Asur akınları Mitanni krallığını zayıflattı. Mitanni krallığı arasındaki veraset anlaşmazlıkları krallığın zorluklarını artırdı ve bu birlik eksikliği, Mitanni'yi, nüfusun büyük bir bölümünü sınır dışı eden ve onların yerine Hititleri geçiren kralları I. Şuppiluliuma (M.Ö. 1344-1322) yönetimindeki Hititler için kolay bir av haline getirdi.

Asur kralı I. Adad Nirari (M.Ö. 1307-1275) bölgeyi ele geçirdi ve yine nüfusun kesimlerini sürgün ederek onları Asur tebaasıyla değiştirdi. Oğlu ve halefi Shalmaneser I, Mitanni c'nin fethini tamamladı. MÖ 1250 ve oğlu I. Tukulti-Ninurta(MÖ 1244-1208), Nihriya Savaşı'nda Hititleri yendi. MÖ 1245, onları bölgede bir güç olarak ortadan kaldırarak ve şimdi büyük ölçüde küçülen Mitanni Krallığı'nı ortadan kaldırarak, daha sonra Asur İmparatorluğu'nun bir parçası haline geldi.

Mitanni Halkı ve Adı

Mitanni krallığı M.Ö. 1475 ile M.Ö. 1275 yılları arasında kuzey Fırat-Dicle bölgesine hükmetmiştir. Bölgenin ilk insanları çeşitli şekillerde göçmen Hint-İranlılar veya Hint-Aryanlar olarak tanımlandı ve hatta Semitik Hyksoslarla ilişkilendirildiler, ancak etnik kökenleri tartışılmaya devam ediyor. Bilim adamları, Hititlerle yapılan bir antlaşmada çağrılan tanrıların isimlerine dayanarak onları bir veya başka bir grupla tanımlamaya çalıştılar, ancak hem Hint-Aryanlar hem de Hint-İranlılar (bir zamanlar Orta Asya'dan gelen aynı göçmen grubun bir parçası) diğerleri arasında Indra, Mithra ve Varuna gibi tanrılara saygı duyuyorlardı.

Yönetici sınıfın, Mısırlılar tarafından "Naharin" ve "Metani" olarak çevrildiğinde krallığa Mitanni adını veren Maryannu olarak bilinen savaşçılar olduğu düşünülmektedir. Asurlular krallığı Hanigalbat (Hanigalbat, Hani-Rabbat olarak da bilinir) olarak biliyorlardı ve Hititler halkı Huri, topraklarını Huri (veya Hurri) ve Hurriler ülkesi olarak adlandırıyordu ve bu nedenle çoğu günümüz bilim adamları onların Hurri oldukları konusunda hemfikirdir. O zamanlar Hint-İran olmayan bir dil olan Hurrian olan yerel halkın dilini kullandılar. Bilim adamı Gwendolyn Leick şöyle yazıyor:

Mitanni'nin nüfusu ağırlıklı olarak Hurriydi, ancak yönetici seçkinler kendilerini Mariannu olarak adlandıran ve Indar, Uruwana ve kolektif Devalar gibi Vedik isimlerle tanrılara ibadet eden Hint-Avrupalı savaşçılardı. Bu seçkinler, çocuklarının adlarının da gösterdiği gibi, yerel halkla evlenecekti. (120)

Mitanni'nin başkenti, Fırat'ın bir kolu olan Habur Nehri'nin baş sularında bulunan Washukanni'ydi. "Washukanni" ismi, Kürtçe bashkani, "iyi" anlamına gelen bash ve "iyi" veya "kaynak" anlamına gelen kanî gibi bir kelimedir ve bu nedenle "iyiliğin kaynağı" ve aynı zamanda "zenginlik kaynağı" olarak tercüme edilir. Bazı bilim adamları Sikan antik kentinin Yıkanni yerine inşa edildiğini ve kalıntılarının Suriye'deki Gozan yakınlarındaki Tell el Fakhariya höyüğünün altında yer alabileceğini iddia etmişlerdir.

Bununla birlikte, insanların kendilerine ait çok az yazılı kayıt olduğu için, Mitanni Krallığı ile ilgili herhangi bir tartışma sonunda önemli spekülasyonlar içerir. Halkın krallarının neler yaptığı ve başka hangi milletlerle etkileşime girdiği biliniyor, ancak insanların günlük yaşamları ve dini inançları hakkında hiçbir şey bilinmiyor. Açıktır; Ancak, M.Ö. 1500'den başlayarak Yakın Doğu'da kayda değer bir güçtüler.

Büyük Krallık

Zirvede Mitanni krallığı, Habur'dan Mari'ye ve Fırat'tan Karkamış'a kadar olan ticaret yollarını kontrol ediyordu. Ayrıca yukarı Dicle'yi ve Ninova'daki ırmak kollarını da kontrol ettiler. Müttefikleri arasında güneydoğu Anadolu'daki Kizuwatna, Orontes'in batısındaki Ugarit ile Katna arasında denize kadar uzanan Mukish ve Orontes'in doğu yakasını Alalakh'tan Halep, Ebla ve Hama'dan günümüz Suriyesindeki Katna ve Kadeş'ekadar kontrol eden Niya vardı.

Doğuda Mitannilerin toprakları bugünkü Kürdistan'a tekabül eden Hurrice konuşan Kassitlerle iyi ilişkileri vardı. Suriye'nin kuzeyindeki Mitanni toprakları, batısındaki doğu Anadolu'yu sınırladı ve doğuda Nuzi'ye (bugünkü Kerkük, Irak) ve doğuda Dicle Nehri'ne kadar uzandı. Güneyde Halep'ten Mari'ye, doğuda Fırat'a kadar uzanıyordu. Tüm bölge verimliydi ve yapay sulama yapılmadan tarıma olanak sağlıyordu. Sığır, koyun, at ve keçi sürüleri yetiştirildi ve Mitanniler ünlü atlılar ve savaş arabalılardı.

Sümerler tarafından kullanılanlar gibi masif ahşap tekerlekler yerine telli tekerlekler kullanan hafif savaş arabasınıngeliştirilmesine öncülük eden yenilikçiler oldukları, böylece arabaların daha hızlı ve manevralarının daha kolay olduğu kaydedilmiştir. Günümüz Boğazkale (Türkiye) yakınlarındaki Hattuşa'nın Hitit arşivlerinde yapılan kazılar, dünyanın en eski hayatta kalan at eğitimi kılavuzunu buldu. Eser, MÖ 1345'te dört tablet üzerine yazılmış ve Kikkuli adlı bir Mitanni at terbiyecisi tarafından 1080 satırdan oluşmakta, "Böyle konuşuyor Kikkuli, Mitanni diyarının usta at terbiyecisi" sözleriyle başlamakta ve atları eğitmenin uygun yöntemlerini kapsamlı bir şekilde anlatıyor.

Mitanni Kralları

Asurlular tarafından kültürün daha sonra yok edilmesi nedeniyle Mitanni'nin ilk kralları hakkında çok az şey biliniyor, ancak ilk yöneticilerin isimleri diğer ülkelerle yazışmalar yoluyla biliniyor. MÖ 16. yüzyılda, en önde gelen krallar Kirta, oğlu Shuttarna I ve Barratarna (Parshatatar olarak da bilinir) gibi görünüyor. Kral Shaushtatar (r. c. 1430 BCE) Alalakh, Nuzi, Assur ve Kizzuwatna'yı fethederek Mitanni'nin sınırlarını genişletti. Thutmose III (MÖ 1479-1425) yönetimindeki Mısır, Suriye bölgesinin kontrolü üzerinde uzun bir çekişme döneminden sonra Halep'te Mitannileri yendi.

Mitanni kralı I. Artatama, Mısır firavunu II. Amenhotep (1425-1400 BCE) ve IV. Thutmose (1400-1390 BCE) döneminde hüküm sürdü, ancak Mısır ile evlilikler yoluyla anlaşmalar yapma girişimleri dışında onun hakkında çok az şey biliniyor. Oğlu Shuttarna II, kızı Kilu-Hepa'nın III. Amenhotep (MÖ 1391-1353) ile evliliğini ayarladı, ilişkileri güçlendirdi ve Mitanni'nin gücünü pekiştirmesine ve sınırlarını güvence altına almasına yardımcı oldu.

Shuttarna II altında, Mitanni güç ve prestijinin zirvesine ulaştı ve sözde Büyük Güçler Kulübü (Büyük Güçler Kulübü olarak da bilinir) arasında listelendi. Bu, birbirleriyle ticaret ve ittifaklar yoluyla etkileşime giren Mısır, Babil ve Anadolu'nun Hatti Krallığı (Hitit) dahil bölgenin en güçlü ulusları için modern bir tanımlamadır.

Antlaşmalar ve ticaret anlaşmaları bu dönemden ve sonraki dönemlerden günümüze ulaşmıştır, ancak Mitanni'nin bölgede siyasi ve kültürel bir güç olarak nasıl faaliyet gösterdiğinin net bir resmini vermek için bundan daha önemli bir şey yoktur. Diğer medeniyetler iyi belgelenmiştir, ancak Mitanni'nin onlarla nasıl ve sıklıkla ne zaman etkileşime girdiği net olmaktan uzaktır. Bilim insanı Marc van de Mieroop'un yorumları:

Karşı Karşıya olduğumuz en büyük zorluk kronoloji konusundaki belirsizliktir. Bazı eyaletlerde hükümdarların sırası ve hükümdarlıkların uzunluğu konusunda ihtiyatlı bir şekilde güvende hissedebilsek de, diğer krallar ve krallıklar hakkındaki bilgiler çok belirsizliğini koruyor. Bu nedenle, örneğin Mitanni devletinin tarihini yazmak bile, devletin kendisinden gelen kanıtlara dayanarak olayları tarihleyemediğimiz için büyük zorluklar doğurmaktadır. Bir Mitanni kralının yaklaşık olarak ne zaman ve ne kadar süre hüküm sürdüğünü öğrenmek için Mısır ve Hatti ile olan senkronizasyonlara güvenmeliyiz. (130)

Mitanni krallarının en iyi belgelenmiş dönemlerinden biri, sadece Amarna Mektupları olarak bilinen yazışmalar nedeniyle Shuttarna II ve oğlu Tushratta'nın saltanatıdır ve bu bile pek tamamlanmamıştır.

Kral Tushratta ve Hititlerin Gelişi

Kral Tushratta'nın kızı, prenses Taduhepa (Tadukhipa olarak da bilinir), iki ulus arasındaki gücü daha da dengeleyen bir anlaşmanın parçası olarak III. Amenhotep ile evlenmek üzere düzenlenmiştir. Bazı bilim insanları Taduhepa'yı ünlü Mısır kraliçesi Nefertiti (l. c. 1370 - c. 1336 BCE), III. Amenhotep'in oğlu, Akhenaten'in karısı (MÖ 1353-1336) veya Akhenaten'in daha rahmetli karısı Kiya ile tanımladılar, ancak bu iddialar genellikle bilim adamları tarafından reddedildi.

Tushratta, kızıyla birlikte doğurganlık tanrıçası Sauska'nın koruyucu tanrısı Washukanni'nin heykelini içeren büyük bir çeyiz gönderdi. Amenhotep III o sırada hastaydı ve aynı zamanda iyileşmeye de yardım eden Sauska, yalnızca onu rahatsız eden her şeyi hafifletmek için gönderilmedi, aynı zamanda bir aşk tanrıçası olarak evliliği kutsamak ve birliği güçlendirmek için de gönderildi. Hediyelerin bir listesi, iki kral arasındaki yazışmalarda yer alır ve altın, cömertçe süslenmiş at eyerleri ve deve kumu, mücevherler ve pahalı giysiler içerir.

Bu antlaşma iki kez teste tabi tutuldu. İlk olarak, Tushratta, daha sonra Amenhotep III'ü, evlilik işleminin bir parçası olarak Mısır'dan beklendiği kadar altın almadığını yazdığında ve ardından Tushratta'nın otoritesine kendi şehrinde bir darbeyle meydan okunduğunda. Antlaşma, Tushratta ile II. Artatama olarak bilinen bir akrabası (muhtemelen erkek kardeşi) arasında Washukanni'de bir güç mücadelesini içeren bu ikinci sınavdan sağ çıkamayacaktı. Mısır bu çatışmada Tushratta'yı desteklerken Hitit kralı I. Suppiluliuma (M.Ö. 1344-1322) II. Artatama'yı destekledi. Akademisyen Paul Kriwaczek'in yorumları:

Hititler, Mezopotamya'nın kuzeyini batıda deniz kenarından doğuda dağlara, Halep bölgesinden Kerkük bölgesine kadar çepeçevre kuşatan Mittani krallığıyla rekabet halindeydi.(219)

Hititler, Mitanni'nin ticaret yollarındaki kontrolünü kırmayı umarak, II. Artatama ile bir darbe yapmak için bir anlaşmaya aracılık etmiş görünüyorlar, ancak görünüşe göre Tushratta, soylularının desteğini almış ve ilk başta Mısır'ın gücünü arkasına almış gibi görünüyor. Hititlerin artan gücünden korkan Mısır desteğini geri çektiğinde Tushratta başarılı olmaya hazır görünüyordu. Diplomasiden bıkmış ve şimdi Mısır misillemesinden korkmadan istediğini yapmakta özgür olan I. Suppiluliuma, kuvvetlerini Washukanni'ye yöneltti ve görevden aldı. Tushratta, belki de şehri kurtarmak için oğlu tarafından öldürüldü. Bu fetihten sonra Mitanni bir süre Hititler tarafından gündemlerini geliştiren kukla krallar aracılığıyla yönetilmiştir.

Mitanni'nin Asur Fethi

I. Suppiluliuma, eski krallığı başkentleri Halep ve Karkamış olmak üzere iki eyalete böldü. Bölgenin geri kalanı, hala bir vasal devlet olmasına rağmen bir dereceye kadar özerkliğini korudu ve Hititler tarafından "Hanigalbat" olarak adlandırıldı. Bir noktada bölge Asur İmparatorluğu'nun boyunduruğu altına girdi. Tam olarak ne zaman belli değil, ama muhtemelen Hitit kralı II. Mursili döneminde (M.Ö. 1321-1295) ve kesinlikle IV. Tudhaliya hükümdarlığından ve M.Ö. 1245'te Nihriva Savaşı'ndan önce, Hitit İmparatorluğu'nun çöküşünün başlangıcını işaret ediyor.

Asur kralı I. Adad Nirari, acemi bir Hitit kralı I. Shattuara'nın gücüne nasıl meydan okuduğunu anlatan yazıtlar bıraktım ve böylece Adad Nirari, Mitanni'ye yürüdüm, savaşta güçlerini ezdi, ve I. Shattuara'yı zincirlerle Asur'a geri taşıdı ve burada Asur hükümdarına bağlılık yemini etmeye zorlandı. Hâlâ özerk bir devlet olmasına rağmen, krallık artık Asur'a haraç ve bağlılık borçluydu ve artık bölgenin diğer güçleriyle eşit olarak kabul edilmedi.

Mitanni, Adad Nirari'nin oğlu Shalmaneser I (MÖ 1270'lerden 1240'lara kadar) döneminde, Mitanni Kralı II. Shattuara, MÖ 1250 civarında Ahlamu olarak bilinen göçebe bir kabilenin yardımıyla Asur'a isyan ettiğinde daha da küçüldü. Shattuara'nın kuvvetleri iyi organize edilmiş, tamamen silahlanmış ve Asur ordusunun su kaynağını etkin bir şekilde kesmek ve yiyecek arama girişimlerini ciddi şekilde engellemek için tüm dağ geçitlerini ve su kuyularını işgal etmişti.

Buna rağmen, aç ve susuz, Shalmaneser'in ordusu ezici bir zafer kazandı. Kayıtlarda 14.400 erkeği öldürdüğünü ve hayatta kalanların kör edilip götürüldüğünü iddia ediyor. Yazıtları, dokuz müstahkem tapınağın fethinden bahseder, 180 Hurri şehri"moloz yığınlarına dönüştürüldü", " ve Shalmaneser "... Hititlerin ordularını ve müttefikleri Ahlamu'yu koyun gibi katletti...".

Taidu'dan (Taite olarak da bilinir) Irridu'ya kadar olan şehirler (bugün kuzey Irak'ı Suriye üzerinden kapsayan bir bölge) ve ayrıca Kashiyari Dağı'nın Eluhat (günümüz Türkiye'sinin güney doğusunda bulunan Eluhut olarak da bilinir) şehrine kadar uzanan tüm bölgesi ele geçirildi. Fethedilen bölgelerin nüfusunun büyük bir kısmı köleliğe satıldı ve sınır dışı edildi. Shalmaneser'in oğlu Tukulti-Ninurta I, 1245'te Nihriva'da Hititleri yenerek bölgedeki kontrollerine son verdi ve Mitanni'yi tamamen Asur İmparatorluğu'na dahil etti.

Sonuç

Daha sonra Mitanni, günümüzde bölgenin arkeolojik kazılarına ve 1887'de Amarna Mektuplarının keşfine kadar siyasi bir varlık olarak unutuldu. Mısır'daki el-Amarna bölgesinde bulunan bu mektuplar, Mısır hükümdarları ile, belirtildiği gibi, Mitanni'yi de içeren Büyük Güçler Kulübü'nün diğer üyeleri arasındaki yazışmalardır.

Mitanni Krallığı, Asurlular tarafından tamamen tahrip edilmesi nedeniyle tarihçiler ve arkeologlar için sorun oluşturmaya devam ediyor. Bugün bile çoğu bilim insanı, Mitanni ile özdeşleşmiş silindir mühürler gibi günümüze ulaşan yetersiz belgelere ve eserlere dayanarak krallığın tarihinin ve kültürünün yalnızca en kısa taslağını sunabiliyor. Örneğin, bilim insanı H. J. Kantor şöyle yazıyor:

MÖ İkinci Binyıl devletleri arasında, Mitanni krallığı en yapay ve kısa ömürlü olanlardan biriydi. Birkaç yüzyıl boyunca, kuzey Suriye'nin Harbur Vadisi etrafında merkezlenen ve ne öncesinde ne de sonrasında bağımsız bir siyasi birliğin keyfini sürmeyen bazı bölgeleri, şövalye bir sınıfın desteklediği Hint-Avrupa adlarına sahip krallar hanedanı olan küçük bir yönetici grup tarafından tek bir birime dönüştürüldü. Mitanni'nin bağımsızlığı ancak ikinci Binyılın ikinci yarısında Yakın Doğu dünyasının karakteristik özelliği olan istikrarsız güç dengesinin ustaca manipülasyonuyla sürdürülse de, bu devlet bazen nüfuzunu ve hegemonyasını kendi sınırlarının ötesine taşıyacak kadar güçlüydü. (1)

Kantor, Mitanni ile bağlantılı eserleri tartışmaya devam etse de, diğer bilim insanlarında olduğu gibi, devletin kendisinin tanımı, Mitanni'nin ne olabileceğine dair bir bakıştan fazlasını sağlar. Bugün Mitanni hakkında geçmişte olduğundan daha fazla şey bilindiği iddia edilse de, bilim adamları hala 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında sahip oldukları aynı temel bilgilerle çalışıyorlar. Arkeologlar tarafından daha fazla eser veya belge gün ışığına çıkarılıncaya kadar, bu durum değişmeden kalacak ve bölgedeki kalıcı askeri çatışmalar, Mitanni olan büyük krallığın daha net bir resmini sağlayabilecek çabaları engellemeye devam edecek.